پیوند ها
تندیس جا قلمی معلم بشقاب کلیک کنید. مجسمه جا قلمکار میناکاری شده نمونه بسیار زیبایی از محصولات تبلیغاتی فروشگاه می باشد. علاوه بر استفاده از مجسمه مینا، می توانید آن را به عنوان تزئین روی میز خود قرار دهید. بشقاب کوچک قرار داده شده بر روی مجسمه تبلیغاتی مینا به دلیل رنگ های شاد آسمانی و لاجوردی در ساخت هدیه و بشقاب تندیس میناکاری تبلیغاتی، تضاد زیبای رنگ های روشن و. دارد تاریک میشود.
بدنه تندیس طی پروسه ایی با دستگاه لیزر برش خورده و سپس با پسب مونتاژ می گردد. همچنین بشقاب میناکاری شده طی فرایندهای مختلفی ساخته , نقاشی و کوره پزی می گردد. سپس با چسب در محل مورد نظر تندیس چسبانده می شود. در صورت تمایل می توانید انواع تندیس های میناکاری اصفهان را به سلیقه خود سفارشی سازی نمائید.
مینا کاری هنر درخشان و چشم نواز ترکیب عناصر خاک و آتش است که بر روی فلزات مختلف مانند مس، طلا و نقره و همچنین سفال انجام می شود. طرح ها و نقش های مینا معمولاً روی لعاب سفید به رنگ های آبی یا سبز و گاهی زرد و قرمز ایجاد می شود.
برخی تاریخ هنر میناکاری را به مصر باستان نسبت می دهند و برخی دیگر معتقدند مینا در ایران متولد شده و سپس به سایر نقاط جهان راه یافته است. برخی معتقدند هنر میناکاری در ایران به دوران اشکانیان و ساسانیان برمی گردد. اما شواهدی از نوعی میناکاری در دوران هخامنشیان وجود دارد.
میناکاری که به «میناگری» یا «مین سازی» نیز معروف است، یکی از صنایع دستی قدیمی ایران است. هنری لطیف و جالب با قدمتی 5000 ساله که برای تزیین و زیباسازی زیور آلات و ظروف به کار می رود و به اعتقاد برخی باید آن را ترکیبی از آتش و خاک دانست.
در هنر میناکاری معمولاً طرح های مختلفی با قلم سفید روی ظروف مسی، نقره ای یا طلایی با زمینه آبی، سبز و گاهی قرمز کشیده می شود. اما رنگ غالب در میناکاری آبی است که ما را به یاد وسعت نیلی آسمان می اندازد و به همین دلیل نام این هنر را میناکاری گذاشته اند. زیرا مینا در لغت به «آسمان آبی» تعبیر شده و گنبد مینا در ادبیات فارسی کنایه از «آسمان» دانسته شده است; مثلاً حافظ شیرازی در بیتی از غزل معروف می گوید:
«آرتور پوپ» مورخ و شرق شناس آمریکایی در کتاب «بررسی هنر ایران» می گوید:
میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است. با رنگ های پخته و روشن که تاریخ آن به 1500 سال قبل از میلاد می رسد و ظاهر آن بر روی فلز در طول قرن ششم تا چهارم قبل از میلاد و بعد از 500 سال قبل از میلاد دیده می شود.
هنر میناکاری در ایران بیش از جاهای دیگر تجلی یافته است و یکی از نمونه‌های قدیمی آن در عصر صفوی توسط ژان شاردن جهانگرد فرانسوی ذکر شده است که میناکاری اصفهان بوده و طرحی از پرندگان و حیوانات بر روی آن نقش بسته است. یک پس زمینه گل و سپس در رنگ های آبی کم رنگ، سبز، زرد و قرمز...
مس پرکاربردترین فلز در میناکاری است. اما گفته می شود که کیفیت میناکاری روی مس به خوبی طلا و نقره نیست. طلا و نقره تنها فلزاتی هستند که در ترکیب با مینا اکسید نمی شوند. بنابراین این دو فلز امکان اجرای طرح روی مینا را در کنار جزئیات و تشابه بیشتر فراهم می کنند.
میناکاری علاوه بر مس، طلا و نقره روی سفال نیز انجام می شود و سفال لالجین که یکی از مهم ترین سوغات همدان است، یکی از زیباترین صنایع دستی ایران را در ترکیب با هنر میناکاری به نمایش می گذارد. علاوه بر آن و در روش مدرن، مینا بر روی اکثر فلزات مانند طلا، نقره، مس، آلومینیوم، فولاد ضد زنگ و چدن نیز استفاده می شود. کارشناسان مینای صنعتی مدرن را به شرح زیر تعریف می کنند:
ظروف لعاب دار مراحل مختلفی را پشت سر می گذارند که برای من و دیگر هنرمندان این عرصه تلاش زیادی را به دنبال دارد. اما آنچه از اهمیت بالایی برخوردار است و نوعی برند ظروف لعابی محسوب می شود، امضای استاد کار و همچنین مواد اولیه مرغوب به کار رفته در کار وی است.
این ظروف قادر به تحمل هر نوع شرایط آب و هوایی هستند و این باعث می شود در زندگی ما بسیار مفید باشند. آثار به دست آمده از این هنر به بسیاری از کشورها از جمله روسیه صادر می شود. اگر دیدید که این هنر به جاهای دیگر صادر می شود، مطمئن باشید که جزو آثار اصفهان است. زیرا این هنر جزو هنرهای شهر گنبدهای فیروزه ای به شمار می رود.
برخی تاریخ هنر میناکاری را به مصر باستان نسبت می دهند. در حالی که برخی بر این عقیده اند که با مقایسه میناهای بیزانسی و آثار ایرانی می توان به این نتیجه رسید که میناکاری ابتدا در ایران پدید آمده و سپس به سرزمین های دیگر منتقل شده است. اما به گفته برخی دیگر از کارشناسان، پیدایش میناکاری در ایران به طور مستقل اتفاق افتاده و ربطی به مصر باستان یا سرزمین های دیگر ندارد.
