پیوند ها
پوشش ضد حریق پایه رزین و کفپوش اپوکسی:
رزین های سیلیکونی کفپوش اپوکسی به دلیل خواص منحصر به فرد خود به طور گسترده ای به عنوان مواد روکش استفاده می شوند ، به ویژه آنهایی که مربوط به مقاومت بسیار خوب در برابر حرارت هستند. مهمترین تأثیر بر مقاومت حرارتی طولانی مدت پوشش ، به نوع رزین مربوط می شود. علاوه بر این ، این ساختار با یک واکنش شیمیایی بین گروههای هیدروکسیل از اندود رس و رزین سیلیکون تثبیت می شود.
روندهای جدید در استفاده از رزین های سیلیکونی در رنگهای پرجنب و جوش که بیشتر برای محافظت از سازه های فولادی در برابر آتش استفاده می شود ، بر اساس مرور ادبیات ارائه شده است. چند نمونه از کاربردهای نوآورانه برای حفاظت در برابر آتش از سایر مواد نیز ارائه می شود. تأثیر ساختار رزین سیلیکون و نوع پرکننده مورد استفاده در این رنگها بر خواص زغال سنگ ایجاد شده در حین تجزیه حرارتی رنگ پرجرم به تفصیل مورد بحث قرار می گیرد.
متداول ترین افزودنی ها گرافیت منبسط شده و رس آلی است. نشان داده شده است که پلاکت های سیلیکات در ماتریس سیلیکون به هم متصل شده و به طور قابل توجهی قدرت مکانیکی آن را افزایش داده و در نتیجه حفاظت بالایی در برابر آتش ایجاد می کند.
p><!--moreرزین های سیلیکونی و پلی سیلوکسان های شاخه ای با مقاومت حرارتی بسیار خوب به طور گسترده ای به عنوان اجزای مواد پوشش برای برآوردن نیازهای
کاربردهای مختلف استفاده می شوند. از این ترکیبات می توان برای پوشش مواد مختلف از جمله مصالح ساختمانی ، سرامیک و عناصر ساختمانی استفاده کرد. یکی از نمونه های کاربردهای مورد نیاز ، سازه های فولادی و آلومینیومی مورد استفاده در ساخت و ساز است که باید به اندازه کافی در برابر آتش محافظت شوند تا بتوانند ظرفیت بار خود را برای مدت زمان معینی حفظ کرده و تخلیه و محافظت از جسم را ممکن سازند.
در شرایط آتش ، دمای عناصر سازه فولادی به سرعت افزایش می یابد و به حد دمایی می رسد که در آن از بین رفتن خواص مکانیکی رخ می دهد. نتیجه تغییر شکل عناصر سازه ای و فروپاشی آنها است. بسته به نوع منبع آتش و شدت آن و جرم عناصر سازه ای ، دمای بحرانی فولاد (450-550 درجه سانتی گراد) را می توان در عرض چند دقیقه به دست آورد. دلیل از بین رفتن خواص مکانیکی فولاد در دماهای بالا ممکن است تنش های مربوط به انبساط حرارتی باشد.
[caption id="attachment_2741" align="alignnone" width="533"]
پوشش ضد حریق پایه رزین[/caption]
همچنین هنگامی که ساختار در معرض اثرات همزمان افزایش دما و تنش های زیاد قرار می گیرد ، اثر خزش فولادی را نشان می دهد. بر اساس مطالعات دقیق ، مشخص شد که این اثر در دماهای بالای 400-500 درجه سانتی گراد بسته به نوع فولاد رخ می دهد.
با مقایسه پایداری حرارتی میله های تقویت کننده نورد گرم و سرد ، مشخص شد که تا دمای 400 درجه سانتی گراد ، هیچ تغییر قابل توجهی در مقاومت مکانیکی رخ نمی دهد. با این حال ، در دماهای بالاتر ، کاهش واضحی در استحکام مکانیکی میله های تقویت کننده کار با سرما مشاهده شد که در دمای 600 درجه سانتیگراد تا 10 تا 15 درصد بود.
علاوه بر این ، تغییر شکل مکانیکی باقی مانده در دمای 600 درجه سانتی گراد 50 درصد برای گرم بود. نمونه های نورد شده و حدود 150 برای میله های سرد کاری ، که برای استحکام سازه در هنگام آتش سوزی مهم است.
نقش حفاظت غیرفعال فولاد در برابر آتش ، ایجاد یک مانع عایق است که زمان لازم برای رسیدن به دمای بحرانی فولاد را افزایش می دهد تا به افراد اجازه تخلیه و آتش نشانان را بدهد. بسته به نوع سازه ، محل استقرار عناصر سازه ای و استانداردهای محلی ، زمان لازم برای مقاومت در برابر آتش سازه در محدوده 15 دقیقه تا 2 ساعت طبقه بندی می شود.
از نظر تاریخی ، اولین راه برای ایجاد یک مانع عایق در برابر ورود گرما در کفپوش اپوکسی، محصور کردن ساختار فولادی در یک پوشش بتنی بود (هدایت حرارتی 1-3 کیلو وات / (m · K). راه حل بعدی استفاده از پاشش سیمان یا توده های گچی پر از مواد متخلخل سبک (که در شرایط دمای بالا می توانند گسترش یابند) ، به عنوان مثال ، گرانول های پلی استایرن ، پرلیت ، ورمیکولیت یا الیاف معدنی. این محلول ها به دلیل وزن لایه عایق و خواص خورنده سیمان کاربردهای بسیار محدودی داشتند. مخلوط هایی که نیاز به حفاظت اولیه فولاد دارند.
اثرات خوب در حفاظت از سازه های فولادی در برابر آتش با استفاده از رنگهای شفاف که قادر به ایجاد یک لایه متخلخل در حین آتش سوزی بوده و سازه فولادی را از دمای بالا جدا می کند ، حاصل می شود. بهترین حفاظت از سازه زمانی حاصل می شود که لایه متخلخل به صورت کنترل شده با تشکیل لایه ای با ضخامت مناسب از 1 میلی متر تا 10 سانتی متر ایجاد شود.
